Kwalifikacja: SPC.04 - Produkcja przetworów mięsnych i tłuszczowych

Odpowiedzi sugerujące, że pierwszym krokiem w wykrawaniu antrykotu może być odcinanie mięśni międzyżebrowych wewnętrznych, przyczepów mięśni między chrząstkowymi zakończeniami żeber lub pozostałych kości po wyciętych kręgach szyjnych, są mylne, ponieważ nie odnoszą się bezpośrednio do techniki pozyskiwania antrykotu. Pierwsze podejście do odcinania mięśni międzyżebrowych nie jest praktyczne, ponieważ te mięśnie nie są istotne przy pozyskiwaniu antrykotu i nie wpływają na jego jakość. Odcinanie przyczepów mięśni międzychrząstkowymi także nie jest standardową praktyką, ponieważ nie ma to związku z optymalnym pozyskiwaniem mięsa antrykotu. Dodatkowo, sugerowanie odcinania pozostałych kości po przepołowionych kręgach szyjnych wskazuje na brak zrozumienia anatomii bydła, ponieważ antrykot należy do górnych odcinków żeber, a nie do kręgów szyjnych. Właściwe podejście do wykrawania antrykotu wymaga znajomości anatomii oraz umiejętności operowania narzędziami rzeźniczymi, co jest niezbędne, aby zachować jakość mięsa i uniknąć niepotrzebnych strat. Zastosowanie nieodpowiednich technik na początku procesu obróbczo-rzeźniczego może prowadzić do obniżenia walorów smakowych oraz jakości finalnego produktu.