Produkcja kefiru wymaga zastosowania wyselekcjonowanych szczepów bakterii fermentacji mlekowej, które są kluczowe dla uzyskania charakterystycznego smaku i tekstury tego produktu. Bakterie te, takie jak Lactobacillus kefiranofaciens i Lactobacillus kefiri, są odpowiedzialne za fermentację laktozy, co prowadzi do produkcji kwasu mlekowego, a także innych związków bioaktywnych. Drożdże, takie jak Kluyveromyces marxianus, również biorą udział w procesie fermentacji, przyczyniając się do powstawania dwutlenku węgla oraz etanolu. Stosowanie odpowiednich szczepów gwarantuje nie tylko jakość i smak kefiru, ale także jego właściwości zdrowotne, takie jak poprawa flory jelitowej. W praktyce, dobór właściwych szczepów jest kluczowy, zwłaszcza w kontekście produkcji przemysłowej, gdzie standardyzacja jakości produktu końcowego jest niezbędna dla utrzymania konkurencyjności na rynku. Przy produkcji kefiru stosuje się również określone warunki fermentacji, takie jak temperatura i czas, które muszą być ściśle kontrolowane, aby zapewnić optymalne działanie mikroorganizmów. Z tego powodu, odpowiedź 'mlekowej' jest nie tylko poprawna, ale również wskazuje na fundamentalne aspekty technologii fermentacyjnej.
Kiedy mówimy o produkcji kefiru, niektóre z wymienionych szczepów bakterii i drożdży mogą być mylone z mikroorganizmami stosowanymi w innych procesach fermentacyjnych, co prowadzi do nieporozumień. Szczepy bakterii fermentacji masłowej, takie jak Butyricicoccus, są stosowane głównie w produkcji masła i nie mają zastosowania w fermentacji mlekowej, ponieważ nie przyczyniają się do odpowiedniej fermentacji laktozy. Podobnie, bakterie propionowe, takie jak Propionibacterium freudenreichii, są używane głównie w produkcji serów dojrzewających, a ich obecność w kefirze nie tylko nie byłaby korzystna, ale mogłaby prowadzić do niepożądanych efektów smakowych i teksturalnych. Z kolei drożdże alkoholowe, jak Saccharomyces cerevisiae, są kluczowe w produkcji win i piw, ale w kontekście kefiru ich działanie jest nieadekwatne, ponieważ prowadzą do intensywnej produkcji alkoholu, co jest sprzeczne z oczekiwanym profilem smakowym kefiru. Takie zamieszanie wynika często z braku zrozumienia roli poszczególnych mikroorganizmów w różnych procesach fermentacyjnych. W praktyce, aby produkcja kefiru była prawidłowa, konieczne jest zrozumienie specyfiki mikrobiologicznej oraz zapewnienie właściwych szczepów bakterii fermentacji mlekowej, które są kluczowe dla tego specyficznego produktu.