Kwas mlekowy i kwas octowy są produktami fermentacji, które powstają w trakcie kiszenia kukurydzy. W dobrej jakości kiszonce z kukurydzy, sporządzonej bez użycia inokulantów, idealny stosunek kwasu mlekowego do octowego wynosi około 3:1. Taki stosunek jest korzystny, ponieważ kwas mlekowy ma silniejsze właściwości konserwujące, co przyczynia się do lepszej stabilności kiszonki. Ponadto, wysokie stężenie kwasu mlekowego sprzyja szybszemu zakwaszeniu, co zmniejsza ryzyko rozwoju niepożądanych mikroorganizmów, takich jak bakterie gnilne. Praktycznym zastosowaniem tej wiedzy jest kontrola procesu fermentacji, gdzie stosując odpowiednie warunki, możemy uzyskać preferowaną mikroflorę oraz produkcję kwasów, które przyczynią się do lepszej jakości kiszonki. Dobrym przykładem są standardy jakościowe zawarte w dokumentacji takich jak ISO 22000, które wskazują na kontrolę mikrobiologiczną jako kluczowy aspekt w produkcji wysokiej jakości kiszonek.
Stosunek kwasu mlekowego do octowego w kiszonce z kukurydzy jest kluczowym aspektem procesu fermentacji, który wpływa na jakość finalnego produktu. Odpowiedzi, które sugerują stosunek 1:1, 2:1 czy 1:3, mogą wynikać z nieporozumień dotyczących roli poszczególnych kwasów. Kwas octowy, choć również jest produktem fermentacji, nie ma tak silnych właściwości konserwujących jak kwas mlekowy. Przypuszczenie, że równy lub większy udział kwasu octowego jest korzystny, opiera się na błędnym założeniu, że kwas octowy również zabezpiecza przed rozwojem niepożądanych bakterii. W rzeczywistości, nadmiar kwasu octowego może prowadzić do nieprzyjemnego smaku kiszonki oraz wpływać na jej stabilność. W praktyce, nadmiar kwasu octowego sygnalizuje, że proces fermentacji nie przebiegał prawidłowo, co może być wynikiem niewłaściwej temperatury, nieodpowiednich warunków tlenowych lub zbyt dużej ilości dostępnych cukrów. W standardach produkcji kiszonek, takich jak te określone przez organizacje rolnicze, podkreśla się znaczenie uzyskania odpowiedniego balansu kwasów dla uzyskania wysokiej jakości produktu. Dlatego kluczowe jest, aby w procesie kiszenia dążyć do uzyskania przewagi kwasu mlekowego nad octowym, co przekłada się na lepsze właściwości sensoryczne oraz trwałość kiszonki.