Tusza jest zasadniczym surowcem rzeźnym, stanowiącym podstawowy produkt pozyskiwany z uboju zwierząt. W kontekście przetwórstwa mięsnego, tusza to nieprzetworzony produkt, który zawiera mięso, tłuszcz, kości oraz inne elementy anatomiczne zwierzęcia. W procesie produkcji mięsa tusza jest przetwarzana na różnorodne wyroby mięsne, które następnie trafiają na rynek konsumpcyjny. Dobrym przykładem zastosowania tuszy w praktyce jest proces rozbioru mięsa, który odbywa się na podstawie norm i standardów określonych przez organizacje branżowe, takie jak Codex Alimentarius, które definiują zasady higieny i jakości w przemyśle mięsnym. Warto zwrócić uwagę, że jakość tuszy może znacząco wpływać na ostateczną jakość produktów mięsnych, dlatego hodowcy i przetwórcy starają się stosować odpowiednie metody hodowli, które zapewniają zdrowie i dobrostan zwierząt, co przekłada się na lepszą jakość mięsa. Właściwe przetwarzanie tuszy, zgodne z najlepszymi praktykami, ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia bezpieczeństwa żywności oraz zaspokojenia potrzeb rynku.
W analizie surowców rzeźnych krew, skóra i podroby nie są uważane za zasadnicze surowce, ponieważ pełnią one inne funkcje w przemyśle mięsnym. Krew, chociaż jest produktem ubocznym uboju, jest często wykorzystywana w przemyśle spożywczym do produkcji wyrobów takich jak kaszanka, ale nie stanowi podstawowego surowca rzeźnego. W przemyśle mięsnym krew traktowana jest jako odpad, który może być poddany dalszej obróbce, ale nie jest klasyfikowana jako główny produkt. Skóra, z drugiej strony, jest często wykorzystywana w przemyśle garbarskim do produkcji skór i wyrobów skórzanych, a nie jest bezpośrednio związana z produkcją mięsa. Podroby, takie jak wątroba, serca, czy nerki, są produktami pozyskiwanymi w trakcie uboju, jednak także nie stanowią one głównego surowca rzeźnego, a raczej dodatkowe elementy, które mogą być wykorzystane w kuchni lub przemyśle przetwórczym. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie produktów ubocznych z głównymi surowcami, co prowadzi do nieporozumień w klasyfikacji i zrozumieniu rynku mięsa oraz jego produktów. Zastosowanie wszystkich tych komponentów wymaga znajomości odpowiednich standardów jakości oraz zasad bezpieczeństwa żywności, aby móc wykorzystać je w sposób efektywny i zgodny z przepisami.